ترید کردن یا تریدینگ (Trading) عبارت است از خرید و فروش دارایی‌های مالی مانند سهام، صندوق ETF، ارز دیجیتال و… برای کسب سود بر اساس نوسانات قیمت این دارایی‌ها. انواع مختلفی از ترید کردن وجود دارد و معامله‌گران از استراتژی‌ها، تکنیک‌ها و ابزارهای مختلفی برای تصمیم‌گیری در مورد خرید یا فروش دارایی‌های مختلف استفاده می‌کنند. با این حال، هدف همیشه کسب سود است. از همین رو، معاملهگر یا تریدر به کسی گفته می‌شود که با خرید و فروش دارایی‌های مالی، به دنبال کسب سود است. با مجله پراپ فاندد مکس همراه باشید تا به اتفاق ببینیم که ترید کردن چیست، تریدر به چه کسی گفته می‌شود و انواع ترید کدامند.
چنانکه اشاره شد، ترید یعنی خرید و فروش ابزارهای مالی که با هدف کسب سود انجام می‌شود. این ابزارها به انواع دارایی‌های مختلف طبقه‌بندی می‌شوند که ارزش مالی آن‌ها می‌تواند بالا یا پایین برود. به عنوان یک معاملهگر، می‌توانید معاملات خود را در بازارهای مختلفی چون سهام، فارکس، ارز دیجیتال و غیره شروع کنید.
ترید در نقطه مقابل سرمایهگذاری قرار دارد. تفاوت اصلی بین یک سرمایه‌گذار و یک تریدر، به مدت زمانی برمی‌گردد که دارایی(ها) را نگهداری می‌کند. تریدرها اساساً به دنبال کسب سود از طریق نوسانات بازار هستند، در حالی که سرمایه‌گذاران با یک چشم‌انداز زمانی مشخص، اقدام به خرید دارایی می‌کنند تا بعداً با قیمت بالاتری آن را به فروش برسانند. در بخش‌های بعدی، بیشتر در این رابطه توضیح خواهیم داد.
چارچوب زمانی معاملات می‌تواند از ترید کردن بلند مدت تا معاملات کوتاه مدت حتی چند دقیقه‌ای متغیر باشد. روند تریدینگ شامل ارزیابی شرایط بازار و فاکتورهای اقتصادی، تحلیل تکنیکال و گاهی اوقات، حدس و گمان است. به طور خلاصه، در ترید کردن همه چیز مربوط به پیش‌بینی چگونگی حرکت قیمت و سپس، تصمیم‌گیری برای ورود به معامله یا خروج از آن است.
روال ترید کردن چگونه است؟
آموزش و استراتژی: معامله‌گران باید در مورد بازارها، دارایی‌های مختلف و استراتژی‌های معاملاتی بیاموزند. به عنوان یک تریدر، هر چه بیشتر یاد بگیرید، آمادگی بیشتری برای تصمیم‌گیری مناسب خواهید داشت. اما توجه داشته باشید که این امر، کسب سود را تضمین نمی‌کند.
تجزیه و تحلیل بازار: معامله‌گران شرایط بازار، روندها، اخبار و شاخص‌های مختلفی را برای شناسایی فرصت‌های بالقوه تجزیه و تحلیل می‌کنند. این کار شامل مطالعه نمودارهای قیمت، الگوها، داده‌های اقتصادی، عملکرد شرکت یا رویدادهای جهانی تأثیرگذار بر بازار است.
باز کردن پوزیشن: تریدرها بر اساس آنالیز خود تصمیم می‌گیرند که چه زمانی وارد معامله شده یا از آن خارج شوند. به عنوان مثال، در فارکس، سفارشات از طریق یک کارگزار یا بروکر فارکس انجام می‌شود.
نظارت و مدیریت پوزیشن: به عنوان یک تریدر، شما باید به پوزیشن خود نظارت کرده و از دستورات استاپ لاس برای محدود کردن زیان احتمالی و دستورات تیک پرافیت جهت تضمین سیو سود استفاده کنید. نظارت مداوم به معامله‌گران کمک می‌کند تا واکنش مناسبی نسبت به تغییرات بازار داشته باشند و استراتژی‌های خود را برای کاهش زیان احتمالی تنظیم کنند.
بستن پوزیشن: معامله‌گران پس از رسیدن به حد سود مورد نظر، رسیدن به حد ضرر از پیش تعیین‌شده یا زمانی که شرایط بازار نشان می‌دهد وقت خروج است، پوزیشن‌های خود را می‌بندند.
بررسی و آنالیز: پس از بستن معامله، تریدرها اغلب عملکرد خود را بررسی و آنالیز می‌کنند که احیاناً چه اشتباهاتی را مرتکب شده‌اند. این کار کمک می‌کند که استراتژی‌های خود را برای معاملات آتی اصلاح کنند.
مدیریت ریسک: معامله‌گران موفق کسانی هستند که مدیریت ریسک در فارکس را در اولویت قرار دهند. آن‌ها پرتفوی متنوعی را تشکیل می‌دهند، اندازه پوزیشن را مناسب انتخاب می‌کنند، حد ضرر تعیین می‌کنند و از ریسک کردن بیش از حد سرمایه در یک معامله اجتناب می‌نمایند.
تریدر کسی است که به خرید و فروش دارایی‌ها در بازارهای مالی مختلف، چه برای خود و چه از طرف شخص یا نهادی دیگر، مشغول است. به طور کلی، معامله‌گران افرادی هستند که دارایی‌های مالی را، معمولاً به شکل کوتاه مدت، خرید و فروش می‌کنند. یک تریدر از استراتژی‌های مختلفی برای کسب سود استفاده می‌کند، از جمله اسکالپینگ، دی تریدینگ و سوئینگ تریدینگ. کسب سود از طریق رویکردهای مختلفی مانند تحلیل بنیادی، تکنیکال و آنالیز کمّی حاصل می‌شود که به شناسایی روندها و فرصت‌های بازار کمک می‌کند.
تفاوت بین ترید و سرمایهگذاری، در ابزارهای کسب سود و اینکه آیا مالکیت دارایی‌ها را در اختیار می‌گیرید یا خیر، نهفته است. تریدرها معمولاً در کوتاه مدت یا میان مدت به واسطه خرید با قیمت پایین و فروش با قیمت بالاتر (پوزیشن لانگ) یا فروش با قیمت بالاتر و خرید با قیمت پایین‌تر (پوزیشن شورت) به دنبال کسب سود هستند. از آنجایی که معاملهگر در واقع فقط حرکت آتی قیمت را پیش‌بینی می‌کند، مالکیت دارایی مورد نظر را به دست نمی‌آورد.
در مقابل، سرمایه‌گذاران به دنبال به دست آوردن مالکیت واقعی دارایی مورد نظر با قیمتی مطلوب هستند. آن‌ها با به دست آوردن مالکیت واقعی یک دارایی با قیمت پایین‌تر و فروش آن با قیمت بالاتر، سود کسب می‌کنند. سرمایه‌گذاران امیدوارند که قیمت بازار در بلند مدت افزایش یابد تا بتوانند از طریق تفاوت در قیمت سود ببرند.
استراتژی‌های تریدینگ
حال که تعریف کردیم ترید چیست و معاملهگر کیست، به معرفی استراتژی‌های تریدینگ می‌پردازیم.
اسکالپینگ (Scalping)
دی تریدینگ (Day Trading)
سوئینگ تریدینگ (Swing Trading)
ایونت تریدینگ (Event Trading)
پوزیشن تریدینگ (Position Trading)
اسکالپینگ
اسکالپینگ مستلزم خرید و فروش ابزارهای مالی به صورت متوالی است، با هدف کسب سودهای کوچک. اسکالپرها سعی می‌کنند از حرکات کوتاه مدت قیمت سود ببرند. بازه زمانی باز نگه داشتن پوزیشن در اسکالپینگ می‌تواند از چند دقیقه تا حتی چند ثانیه متغیر باشد.
دی تریدینگ
دی تریدینگ یا ترید روزانه، همانطور که از نام آن مشخص است، نوعی سفته‌بازی تلقی می‌شود که معامله‌گران یک ابزار مالی را در همان روز معاملاتی خرید و فروش می‌کنند، به طوری که تمام پوزیشن‌ها قبل از تعطیلی بازار بسته می‌شوند تا از ریسک‌های غیرقابل کنترل و گپ قیمتی منفی جلوگیری شود. در این روش معاملاتی، نقطه مانور اصلی توجه به تغییرات شرایط بازار است.
سوئینگ تریدینگ
سوئینگ تریدینگ یا معاملات نوسانی یعنی تلاش برای کسب سود از طریق حرکات کوتاه مدت تا میان مدت قیمت ابزارهای مالی. برخلاف اسکالپرها و دی تریدرها، در سوئینگ تریدینگ، معامله‌گران پوزیشن‌های خود را برای دوره‌های زمانی طولانی‌تری باز نگه می‌دارند که می‌تواند از چند روز تا چند هفته یا ماه متغیر باشد و به نوع دارایی، روند بازار و سایر پوزیشن‌های باز معاملهگر بستگی دارد. به طور کلی، سوئینگ ترید نسبت به اسکالپینگ یا معاملات روزانه، کم‌ریسک‌تر تلقی می‌شود، زیرا معامله‌گران زمان بیشتری برای تصمیم‌گیری دارند.
ایونت تریدینگ
استراتژی ایونت تریدینگ یا ترید رویداد محور مستلزم کسب سود از حرکت‌های کوتاه مدت قیمت ناشی از یک رویداد اقتصادی یا مالی خاص مانند ادغام یا تملک، انتشار صورت درآمد، تصمیم‌های نظارتی، داده‌های تورم، داده‌های بازار کار یا مثلاً داده‌های تولید ناخالص داخلی (GDP) است. ایونت تریدرها معمولاً تمایل دارند از لوریج برای افزایش سودآوری استفاده کنند.
پوزیشن تریدینگ
پوزیشن تریدر، فرد یا نهادی است که دارایی‌های مالی را با هدف بلند مدت خریداری می‌کند. این افراد حرفه‌ای ممکن است برای هفته‌ها، ماه‌ها یا حتی سال‌ها پوزیشن‌های خود را باز نگه دارند. چارچوب زمانی باز نگه داشتن پوزیشن تا حد زیادی به چشم‌انداز سرمایهگذاری تریدر و همچنین، دورنمای اقتصادی و مالی بازار بستگی دارد.
سخن آخر
تریدینگ حرفه‌ای است که برای موفقیت در آن، در کنار کسب علم، باید مهارت زیادی کسب کنید. تریدر نیز کسی است که به خرید و فروش دارایی‌هایی مانند سهام، اوراق قرضه، کامودیتی‌ها، ارز فیات، ارز دیجیتال و… می‌پردازد. معامله‌گران از شیوه‌ها و استراتژی‌های مختلفی برای خرید و فروش دارایی‌ها و همچنین، مدیریت ریسک به منظور به حداکثر رساندن سودآوری خود استفاده می‌کنند. امروزه، با دسترسی به اینترنت، تقریباً همه می‌توانند به معاملات بازارهای مالی دسترسی داشته باشند. با این حال، توجه داشته باشید که سواد مالی و یادگیری مداوم برای موفقیت یک تریدر ضروری است.
سؤالات متداول
تفاوت بین ترید و سرمایهگذاری چیست؟
ترید معمولاً کوتاه مدت است و معاملهگر باید مدیریت فعالتری روی سبد دارایی خود داشته باشد. سرمایهگذاری شامل خرید و نگهداری برای بلند مدت است. هدف سرمایهگذاری معمولاً افزایش سرمایه و ایجاد درآمد در طولانی مدت است.
مدیریت ریسک در ترید چقدر اهمیت دارد؟
مدیریت ریسک بسیار مهم است و شامل تعیین محدودیت برای ضررهای احتمالی به منظور حفظ سرمایه است. برای مدیریت ریسک، معامله‌گران از روش‌هایی مانند یادگیری روانشناسی بازار و تعیین حد ضرر استفاده می‌کنند.
انواع تریدینگ کدامند؟
بسته به استراتژی معاملهگر، انواع تریدینگ عبارتند از دی تریدینگ، سوئینگ تریدینگ، ایونت تریدینگ، پوزیشن تریدینگ، اسکالپرها، معامله‌گران مومنتوم و…
